Odpoczynek w rosyjskim stylu

Dacza to mały domek letniskowy, nierzadko otoczony działką, znajdujący się poza miastem, ale najczęściej w jego pobliżu.

Historia 

Pierwsze dacze zaczęły pojawiać się za czasów Piotra Wielkiego. Na początku były to raczej nie domki, a niewielkie pałace pod Petersburgiem. Przez ponad 100 lat wille były tylko i wyłącznie przywilejem szlachty. Dopiero pod koniec XIX wieku było na nie stać ludzi o różnych dochodach. Na działkach nie stawiano już tylko pałaców, a rodzinne domki.

Jedną z dacz podarował przyszły Mikołaj I swojej żonie Aleksandrze Fiodorownej w 1821 roku. Dacza Aleksandria miała trzy piętra i aż 27 pokoi.

Skąd się wzięło słowo dacza ?

Cesarz dawał je urzędnikom za zasługi dla państwa. Prawdopodobnie było to robione po to aby byli oni zawsze pod ręką, po drugie aby zasiedlać nowe terytoria. Wtedy weszło do słownika nowe słowo „dacza” od rosyjskiego czasownika „dać”.  Po raz pierwszy słowa dacza użył Mikołaj I w swoim dekrecie w 1844 roku. Wydał wtedy dokument, który mówił o dystrybucji ziemi w pobliżu Kornsztadu pod budowę domków, dacz i sadów.

Niżna dacza w Peterhofie

Dacznicy

W 1803 roku, historyk Nikołaj Karamzin powiedział, że w lecie Moskwa jest pusta, a jej mieszkańcy znajdują się za miastem. W latach 30. XIX wieku tworzono specjalne letniskowe przedmieścia z daczami: Kuncewo, Sokolniki, Ostankino, Pierowo to tylko kilka z nich. Gwałtowny rozwój takiego sposobu odpoczynku rozpoczął się w drugiej połowie XIX wieku.

Dacze jako miejsce odpoczynku dla zamożnych obywateli rozprzestrzenił się w Rosji od lat 60. XIX wieku. Na przełomie XIX i XX wieku życie wiejskie stało się masowym zjawiskiem społecznym, charakterystycznym tylko dla Rosji. Rosyjska literatura i sztuka przepełniła się motywami podmiejskich willi.

Piotr Stołypin z rodziną na daczy

Począwszy od roku 1888 pod Moskwą było więcej niż 6000 domów, znajdujących się w 180 osiedlach. Kiedy było lato przebywało tam nawet około 40 000 osób. Głównym źródłem dochodów dacz byli chłopi mieszkający w okolicy.

Rodziny żyły na daczach od wiosny do jesieni. Droga do domków nie była dłuższa niż 40 minut o najbliższego dworca kolejowego. Nie było w nich energii elektrycznej, wodę pobierano z najbliższej rzeki. Dacze nie były otoczone płotami, uważano to za bezsensowny pomysł.

Borys Kustodiew „Na tarasie”

Najlepsze letnisko w Imperium 

Najbardziej popularnym letniskiem wokół Petersburga było Północne Letnisko. Wielu z badaczy uważa je za jedno z największych w przedrewolucyjnej Rosji. W 1919 roku odwiedzało je ponad 40 tysięcy letników. Tam odpoczywała elita stolicy Imperium: ministrowie, kupcy, artyści.